تاریخچه پول چاپی به همان اندازه قدیمی است و به نوعی قدیمی تر از پول ضرب شده است. قبل از اختراع سکه ها در حدود سال 660 قبل از میلاد، زمانی که تجارت اساساً مبادله ای بود، و کالاها و محصولات بین تجار، صنعتگران، شهروندان و مقامات مبادله می شد، کالاهای اضافی در خانه، یا در انبارهای اجتماعی یا سایر امکانات عمومی ذخیره می شد. این امر مستلزم توسعه روش هایی برای پیگیری اینکه چه کسی چه چیزی را در کجا ذخیره کرده است - منجر به توسعه خود نوشتار شد.

قدیمی‌ترین سوابق ذخیره‌سازی لوح‌های سفالی که تاکنون کشف شده‌اند، تکه‌های کوچک، معمولاً مربعی، نسبتاً نازک و با چند علامت که نشان‌دهنده محصولات مختلف بود و مقدار آن‌ها در خاک فشرده می‌شد و به عنوان رسید به افرادی داده می‌شد که محصولات خود را در انبارهای مشترک می‌سپارند. از آنجایی که این محصولات قابل تعویض بودند. یعنی دقیقاً به همین ترتیب، احتمالاً از همان روز اول، افرادی که این قبض‌ها را دارند، شروع به مبادله آن‌ها در قبال کالا یا سایر رسیدها برای محصولات مختلف ذخیره‌شده متعلق به افراد دیگر کرده‌اند. این مبادلات بسیار راحت‌تر از تلاش برای حمل مقادیر زیادی از محصولات به خانه، به یک فروشگاه یا از یک مکان ذخیره‌سازی به مکان دیگر بود. بنابراین، با شناخت کمی آگاهانه، و بدون شک خام با استانداردهای مدرن، پول چاپ دستی (البته روی خاک رس) متولد شد. تنها بعداً، زمانی که تاجران متوجه شدند که برخی از فلزات بسیار مورد توجه، به ویژه طلا و نقره، تقریباً با هر محصولی قابل معامله هستند، سکه‌ها اختراع می‌شدند.

اگرچه «پول کاغذی» اصطلاحی است که برای توصیف بیشتر پول‌های چاپی دولتی و نهادی استفاده می‌شود، اما این اصطلاح اشتباه است. بسیار دقیق‌تر است که اسکناس‌ها را «پول چاپی» بدانیم، زیرا می‌توان آن‌ها را از خاک رس، چوب، پوست کوبیده، پارچه، چرم، کاغذ پوست، ورق‌های فلزی و در سال‌های اخیر، پلاستیک با ویژگی‌های کاغذ مانند یافت. پول چاپی یا نوشته شده همانطور که می دانیم چیزی نیست جز رسیدی برای کالا، خدمات یا نیروی کار، که می تواند به جای سکه یا گونه با کالاها، خدمات یا نیروی کار دیگر معامله شود.

راهنمای درجه‌بندی کیفیت سکه‌های کلکسیونی

درجه‌بندی کیفیت سکه یکی از مهم‌ترین عوامل در تعیین ارزش آن است. این سیستم، میزان فرسودگی، خط‌وخش، جلا، و جزئیات سطح سکه را بررسی می‌کند. در ادامه، انواع درجه‌بندی‌های استاندارد کیفیت سکه را توضیح می‌دهیم.

---

1. سکه‌های بانکی و بدون گردش (Mint State - MS)

این سکه‌ها هرگز وارد چرخه‌ی استفاده نشده‌اند و معمولاً مستقیماً از ضرابخانه نگهداری شده‌اند. آن‌ها هیچ‌گونه سایش ندارند اما ممکن است عیوبی جزئی از فرآیند ضرب داشته باشند. در این دسته، سکه‌ها با شماره‌های MS60 تا MS70 طبقه‌بندی می‌شوند:

MS-60: بدون سایش اما با نقص‌های قابل‌مشاهده مانند خط‌وخش یا ضربات جزئی

MS-63: کیفیت متوسط، با درخشندگی مناسب و عیوب کمتر

MS-65: کیفیت عالی با سطح تقریباً بدون نقص

MS-70: بهترین کیفیت ممکن، بدون کوچک‌ترین نقص حتی زیر ذره‌بین

---

2. سکه‌های تقریباً بانکی (About Uncirculated - AU)

این سکه‌ها مقدار بسیار کمی سایش دارند و جزئیات آن‌ها تقریباً کامل باقی مانده است.

AU-50: سایش جزئی روی نقاط برجسته، درخشندگی جزئی حفظ شده است

AU-55: سایش بسیار کم با جزئیات واضح

AU-58: بسیار نزدیک به سکه بانکی، فقط مقدار ناچیزی سایش دارد

-

3. سکه‌های بسیار زیبا (Extremely Fine - XF یا EF)

این سکه‌ها در گردش بوده‌اند اما هنوز جزئیات زیادی دارند.

XF-40: برخی از نقاط برجسته سکه ساییده شده‌اند اما هنوز جزئیات زیادی دیده می‌شود

XF-45: سایش کمتر از XF-40، با جزئیات بهتر

---

4. سکه‌های زیبا (Very Fine - VF)

این سکه‌ها سایش بیشتری دارند اما طرح و نوشته‌های آن‌ها همچنان واضح است.

VF-20: سایش متوسط، جزئیات اصلی مشخص است اما کمی صاف شده‌اند

VF-30: کیفیت بالاتر نسبت به VF-20 با سایش کمتر

---

5. سکه‌های خوب (Fine - F)

جزئیات اصلی سکه به میزان زیادی صاف شده، اما هنوز شکل کلی آن مشخص است.

F-12: سایش زیاد، اما کلمات و تصاویر هنوز خوانا هستند

F-15: کمی بهتر از F-12، جزئیات بیشتر

---

6. سکه‌های قابل قبول (Good - G)

این سکه‌ها کاملاً ساییده شده‌اند اما هنوز طرح‌های کلی آن‌ها مشخص است.

G-4: طراحی سکه به سختی قابل تشخیص است

G-6: کمی بهتر از G-4، برخی از جزئیات همچنان مشخص هستند

---

7. سکه‌های ضعیف و فرسوده (Poor - P و About Good - AG)

این سکه‌ها به شدت ساییده شده‌اند و ارزش کلکسیونی کمتری دارند.

AG-3: بخش زیادی از طرح محو شده، اما هنوز شناسایی سکه ممکن است

P-1: بسیار فرسوده و تقریباً غیرقابل تشخیص

---

اگر یک سکه کلکسیونی ارزش بالایی دارد، توصیه می‌شود که آن را برای درجه‌بندی رسمی به شرکت‌هایی مانند NGC یا PCGS ارسال کنید. این کار به افزایش اعتبار و ارزش سکه شما کمک می‌کند.

نکته:

هنگام خرید یا فروش سکه‌های کلکسیونی، همیشه به درجه‌بندی آن توجه کنید تا بهترین معامله را انجام دهید.

مجموعه‌داری اسکناس یکی از جذاب‌ترین و ارزشمندترین شاخه‌های کلکسیونری است. این سرگرمی نه تنها یک فعالیت فرهنگی و تاریخی محسوب می‌شود، بلکه می‌تواند نوعی سرمایه‌گذاری نیز باشد. در این مقاله، نکات مهمی که باید در هنگام جمع‌آوری اسکناس رعایت کنید، بررسی خواهیم کرد.

قبل از شروع مجموعه‌داری، باید هدف خود را مشخص کنید. برخی از اهداف رایج عبارتند از:

وضعیت فیزیکی اسکناس تأثیر زیادی بر ارزش آن دارد. اسکناس‌ها معمولاً بر اساس میزان سایش و پارگی به درجات زیر دسته‌بندی می‌شوند:

برای افزایش ارزش مجموعه، توصیه می‌شود که تا حد امکان اسکناس‌های با کیفیت بالا را جمع‌آوری کنید.

نگهداری مناسب نقش مهمی در حفظ ارزش اسکناس دارد. برای این کار:

برای جلوگیری از خرید اسکناس‌های جعلی، به نکات امنیتی مانند واترمارک (Watermark)، نخ امنیتی، چاپ برجسته، و ویژگی‌های UV توجه کنید. همچنین، خرید اسکناس از فروشندگان معتبر و مجموعه‌داران رسمی توصیه می‌شود.

دنیای اسکناس‌ها گسترده است و نیاز به مطالعه دارد. برخی از راه‌های افزایش دانش در این زمینه عبارتند از:

اگر قصد خرید اسکناس‌های ارزشمند را دارید، قیمت‌ها را از منابع معتبر بررسی کنید و اسکناس‌های تقلبی را بشناسید. در هنگام فروش نیز بهترین زمان را انتخاب کنید تا ارزش سرمایه‌گذاری شما حفظ شود.

مجموعه‌داری اسکناس یک سرگرمی ارزشمند و در عین حال یک فرصت سرمایه‌گذاری است. با رعایت نکات مهم مانند حفظ کیفیت اسکناس، نگهداری اصولی، تحقیق و یادگیری، و خرید و فروش هوشمندانه، می‌توانید یک مجموعه ارزشمند و ماندگار ایجاد کنید.

اگر شما هم مجموعه‌دار اسکناس هستید، تجربه‌ها و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید!

کیفیت اسکناس‌های کلکسیونی به میزان حفظ ظاهر، سلامت و تمیزی آن‌ها بستگی دارد و در چند درجه استاندارد طبقه‌بندی می‌شود. در ادامه این درجات توضیح داده می‌شوند:

1. UNC (Uncirculated - بانکی یا نو):

اسکناس کاملاً نو است و هیچ‌گونه چین‌خوردگی، لکه یا خمیدگی ندارد.

گوشه‌ها کاملاً تیز و بدون ساییدگی هستند.

اسکناس حتی در دست چرخانده نشده و ظاهر آن دقیقاً شبیه حالت چاپ‌شده در بانک است.

2. AU (About Uncirculated - نزدیک به نو):

اسکناس تقریباً نو به نظر می‌رسد اما ممکن است یک یا دو چین کوچک و جزئی داشته باشد.

هیچ لکه یا فرسایشی ندارد و فقط در نگاه بسیار دقیق تفاوت با اسکناس نو دیده می‌شود.

3. EF/XF (Extremely Fine - بسیار عالی):

اسکناس بسیار تمیز است و ممکن است چند چین خفیف داشته باشد.

گوشه‌ها ممکن است کمی ساییده باشند، اما همچنان شکل کلی اسکناس عالی است.

طرح و رنگ‌ها همچنان شفاف و جذاب هستند.

4. VF (Very Fine - عالی):

اسکناس سالم است اما استفاده‌شده به نظر می‌رسد.

چین‌های مشخصی روی آن وجود دارد که ممکن است تعدادی از آن‌ها طولانی باشند.

گوشه‌ها ممکن است کمی خمیده یا ساییده باشند.

5. F (Fine - خوب):

اسکناس به‌طور مشخص استفاده‌شده است و چین‌خوردگی‌های زیادی دارد.

طرح و نوشته‌ها هنوز قابل‌خواندن و تمیز هستند، اما فرسودگی کاملاً مشهود است.

6. VG (Very Good - نسبتاً خوب):

اسکناس فرسوده‌تر است، چین‌خوردگی‌ها و لکه‌ها بیشتر دیده می‌شود.

ممکن است گوشه‌ها و لبه‌ها دچار پارگی یا خرابی جزئی باشند.

7. G (Good - معمولی):

اسکناس به‌طور قابل‌توجهی استفاده‌شده و فرسوده است.

ممکن است لکه‌های بزرگ، پارگی‌های کوچک و آسیب‌هایی داشته باشد.

8. Fair (قابل قبول):

اسکناس به‌شدت فرسوده و آسیب‌دیده است.

ممکن است بخش‌هایی از طرح یا نوشته‌ها ناخوانا باشد.

9. Poor (ضعیف):

اسکناس کاملاً فرسوده و نامناسب برای کلکسیون است.

ممکن است پارگی‌های زیاد، لکه‌های بزرگ یا قسمت‌هایی از اسکناس از بین رفته باشد.

نکات مهم:

نگهداری مناسب: برای حفظ کیفیت اسکناس، از کاورهای پلاستیکی یا آلبوم‌های کلکسیونی مخصوص استفاده کنید.

ارزش‌گذاری: کیفیت اسکناس تأثیر مستقیم بر ارزش آن در بازار کلکسیونرها دارد؛ اسکناس‌های با کیفیت بالاتر معمولاً ارزش بیشتری دارند.

نور و رطوبت: از قرار دادن اسکناس‌ها در معرض نور مستقیم خورشید یا محیط‌های مرطوب خودداری کنید.

سکه‌ی پروف (Proof) یک نوع سکه‌ی کلکسیونی و باکیفیت بالا است که با دقت و جزئیات بسیار بیشتری نسبت به سکه‌های معمولی ضرب می‌شود. این سکه‌ها عمدتاً برای اهداف یادبود، جمع‌آوری و نمایش تولید می‌شوند و نه برای گردش عادی در بازار. ویژگی‌های اصلی سکه‌های پروف شامل موارد زیر است:

سکه‌های پروف معمولاً گران‌تر از سکه‌های عادی هستند و به دلیل کیفیت و تولید محدود، در بین کلکسیونرها ارزش بیشتری دارند.

تهیه و جمع آوری : گالری دهباشی

شما در این مطلب با برخی قیمت های اسکناس های شاهی آشنا میشوید!

.

مرجع قیمت ها: کتاب اسکناس های سال 1403 (قیمت ها به ریال)

و کیفیت سوپر بانکی

همه ی ما شیارها و برجستگیهای روی حاشیه ی سکه ها را دیده ایم

اما شاید مثل من تا کنون فکر نکرده بودید کارکرد آنها چیست

و چرا هنگام ضرب سکه هاچنین شیارهایی را ایجاد می کنند؟

این شیارها برای زیبایی تعبیه نشده اند

بلکه یک دلیل مهم تاریخی پشت قضیه نهفته است.

در قدیم سکه ها از طلا و نقره ضرب می شدند و ارزش آنها برابر مقدار

طلا و نقره ی به کار گرفته شده در آنها بوده. به همین دلیل برخی افراد

سودجو مقداری از حاشیه ی سکه ها را می تراشیدند و از طلا و نقره ی

آن استفاده می کردند بدون اینکه در ظاهر سکه تغییر چشمگیری ایجادشود! بدین ترتیب به مرور زمان از ارزش سکه ها کاسته می شد.

بنابرین حاکمان تصمیم گرفتند شیارهایی روی لبه ی سکه ها ایجاد کنند تا در صورت تراشیده شدن به سادگی قابل تشخیص باشند.

امروزه دیگر سکه ها از طلا و نقره ضرب نمی شوند اما چون مردم به ظاهر سکه هاعادت کرده بودند دیگر تغییری در آنها بوجود نیامد.

گرد آوری شده در گالری دهباشی

پوند (به انگلیسی: Pound) یکای پول برخی از کشورهای دنیا است. ریشه پوند از بریتانیای کبیر می‌آید که ارزش آن برابر با یک پوند (یکای جرم) نقره بوده‌است.

واژه پوند ترجمهٔ انگلیسی واژهٔ لاتین libra است که یکای حسابداری امپراتوری روم بوده‌است.

نماد پوند (به انگلیسی: pound sign) نمادی است، (£) که برای پوند استرلینگ، که واحد پول بریتانیا است، استفاده می‌شود. این نماد همچنین برای نشان دادن پوند ایرلند، پوند جبل‌طارق، پوند استرالیا و لیر ایتالیا نیز کاربرد دارد

دلار ایالات متحده (به انگلیسی: United States dollar) پول رایج و رسمی در ایالات متحده آمریکا است. کنگره ایالات متحده آمریکا در 6 ژوئیه 1785 دلار را پول رایج جدید آن کشور قرار داد.[8] دلار آمریکا به صورت اسکناس فدرال رزرو در گردش است

دلار آمریکا، جزء ده پول قدرتمند دنیا در سال 2023 معرفی شده است

علامت $ برای دلار آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر استفاده می‌شود. در قرن 18 میلادی ps برای پزو استفاده می‌شد و به مرور دو حرف s و p به هم چسبیده شده و علامت $ را تشکیل دادند. اس با خط عمودی «$» که علامت بین‌المللی دلار است نیز از اسپانیایی‌ها اقتباس شده که پول خود را با علامت P (پی) مشخص می‌کردند و این "P" در آمریکای شمالی به تدریج و در جریان نوشتن به شکل «$» درآمد.

گردآوری شده در گالری دهباشی

نخستین بار توسط ژاک دلور، وزیر اقتصاد پیشین فرانسه در اوایل دوره مسئولیت که از سال 1965 تا 1979، ریاست کمیسیون اروپا را به عهده داشت، ارائه شد. هدف این بود که هویت اروپایی در بازارها تقویت شده و تثبیت قیمت‌ها، رشد اقتصادی و منافع تجاری نصیب اعضا شود. دلور در گزارشی که در سال 1970 ارائه داد، یکای پول مشترک را یک هدف پولی مشترک توصیف کرد که تاحدی موجب رهایی کامل از جنبش‌های سرمایه‌داری خواهد شد. یکای پول یورو که بزرگ‌ترین قدرت تجاری دنیا را شکل داد، با هدف وصل‌کردن کشورهای اروپایی برای مقاصد تجاری و سیاسی، در بحبوحه آشوب‌های سیاسی و اقتصادی به وجود آمد؛ دیوار برلین در سال 1989 فروریخته بود و آلمان‌ها در اندیشه اتحاد بودند، در شرق اروپا بساط کمونیسم برچیده شده بود و منطقه شاهد فراز و فرودهای بسیار بود. با پایان جنگ جهانی دوم، اتحادیه اروپا تأسیس شده بود اما اقتصاد منطقه در مسیر تک‌قطبی شدن حرکت می‌کرد. پیمان ماستریخت در تاریخ 7 فوریه 1992 در یکی از شهرهای هلند به نام ماستریخت به امضا رسید و از سال 1993 به اجرا درآمد. این معاهده، ساختار یک یکای پول مشترک را رسما طراحی کرد؛ نماد این ارز جدید از حرف اپسیلون در الفبای یونانی (ε) الهام گرفت و از سال 2001، سکه‌ها و اسکناس‌های آن توسط بانک مرکزی اروپا منتشر و وارد بازار شد.